Biblia

Iz 6

¹ W roku ¶mierci króla Ozjasza ujrza³em Pana siedz±cego na wysokim i wynios³ym tronie, a tren Jego szaty wype³nia³ ¶wi±tyniê. ² Serafiny sta³y ponad Nim; ka¿dy z nich mia³ po sze¶æ skrzyde³; dwoma zakrywa³ sw± twarz, dwoma okrywa³ swoje nogi, a dwoma lata³. ³ I wo³a³ jeden do drugiego: "¦wiêty, ¦wiêty, ¦wiêty jest Pan Zastêpów. Ca³a ziemia pe³na jest Jego chwa³y". ⁴ Od g³osu tego, który wo³a³, zadrga³y futryny drzwi, a ¶wi±tynia nape³ni³a siê dymem. ⁵ I powiedzia³em: "Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mê¿em o nieczystych wargach i mieszkam po¶ród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje ogl±da³y Króla, Pana Zastêpów!" ⁶ Wówczas przylecia³ do mnie jeden z serafinów, trzymaj±c w rêce wêgiel, który kleszczami wzi±³ z o³tarza. ⁷ Dotkn±³ nim ust moich i rzek³: "Oto dotknê³o to twoich warg: twoja wina jest zmazana, zg³adzony twój grzech". ⁸ I us³ysza³em g³os Pana mówi±cego: "Kogo mam pos³aæ? Kto by Nam poszed³?" Odpowiedzia³em: "Oto ja, po¶lij mnie!"

1 Kor 15

¹Przypominam, bracia, Ewangeliê, któr± wam g³osi³em, któr±¶cie przyjêli i w której te¿ trwacie. ²Przez ni± równie¿ bêdziecie zbawieni, je¿eli j± zachowacie tak, jak wam rozkaza³em... Chyba ¿eby¶cie uwierzyli na pró¿no. ³Przekaza³em wam na pocz±tku to, co przej±³em: ¿e Chrystus umar³ - zgodnie z Pismem - za nasze grzechy, ⁴¿e zosta³ pogrzebany, ¿e zmartwychwsta³ trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: ⁵i ¿e ukaza³ siê Kefasowi, a potem Dwunastu, ⁶pó¼niej zjawi³ siê wiêcej ni¿ piêciuset braciom równocze¶nie; wiêkszo¶æ z nich ¿yje dot±d, niektórzy za¶ pomarli. ⁷Potem ukaza³ siê Jakubowi, pó¼niej wszystkim aposto³om. ⁸W koñcu, ju¿ po wszystkich, ukaza³ siê tak¿e i mnie jako poronionemu p³odowi. ⁹Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich aposto³ów i niegodzien zwaæ siê aposto³em, bo prze¶ladowa³em Ko¶ció³ Bo¿y. ¹⁰Lecz za ³ask± Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi ³aska Jego nie okaza³a siê daremna; przeciwnie, pracowa³em wiêcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz ³aska Bo¿a ze mn±. ¹¹Tak wiêc czy to ja, czy inni, tak nauczamy i tak wy¶cie uwierzyli.

Lk 5

¹ Pewnego razu - gdy t³um cisn±³ siê do Niego aby s³uchaæ s³owa Bo¿ego, a On sta³ nad jeziorem Genezaret - ² zobaczy³ dwie ³odzie, stoj±ce przy brzegu; rybacy za¶ wyszli z nich i p³ukali sieci. ³ Wszed³szy do jednej ³odzi, która nale¿a³a do Szymona, poprosi³ go, ¿eby nieco odbi³ od brzegu. Potem usiad³ i z ³odzi naucza³ t³umy. ⁴ Gdy przesta³ mówiæ, rzek³ do Szymona: "Wyp³yñ na g³êbiê i zarzuæcie sieci na po³ów!". ⁵ A Szymon odpowiedzia³: "Mistrzu, ca³± noc pracowali¶my i nice¶my nie u³owili. Lecz na Twoje s³owo zarzucê sieci". ⁶ Skoro to uczynili, zagarnêli tak wielkie mnóstwo ryb, ¿e sieci ich zaczyna³y siê rwaæ. ⁷ Skinêli wiêc na wspólników w drugiej ³odzi, ¿eby im przyszli z pomoc±. Ci podp³ynêli; i nape³nili obie ³odzie, tak ¿e siê prawie zanurza³y. ⁸ Widz±c to Szymon Piotr przypad³ Jezusowi do kolan i rzek³: "Odejd¼ ode mnie, Panie, bo jestem cz³owiek grzeszny". ⁹ I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawi³ po³ów ryb, jakiego dokonali; ¹⁰ jak równie¿ Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. Lecz Jezus rzek³ do Szymona: "Nie bój siê, odt±d ludzi bêdziesz ³owi³". ¹¹ I przyci±gn±wszy ³odzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim.